هر مکانی که ما از آن دیدن می کنیم ظاهر، شخصیت و محیط خاص خود را دارد. اگر می خواهیم عکاسی در سفر برایمان خوب و ماندنی باشد، عکس‌ها باید تمامی این خصوصیات را ثبت کنند تا فرد با نگاه به تصویر اطلاعات زیادی از یک مکان به دست آورد.
بعید است ما بتوانیم بو و صدای وز وز داخل یک باغ گل در فصل بهار، ترس باشکوه برای بالا رفتن از یک کوه برای مرتبه اول، نوازش یک نسیم گرمسیری، هیجان سوار شدن در یک ترن هوایی بزرگ در شهربازی یا بالا رفتن میزان آدرنالین خون به دنبال قایق سواری بر روی آب های خروشان را برای مدت طولانی به یاد بیاوریم. عکس های ما باید این احساسات و دیگر حواس را در ما تداعی کنند، خاطرات ما را تحریک کنند و احساس ما را به دیگران انتقال دهند. برای این کار، ما در زمان آماده شدن برای عکاسی علاوه بر فکر و احساس کردن باید به همان مقدار نگاه کنیم.
ابتدا و مهم تر از همه، فکر کنید چه چیزی باعث شده است که از بین تمامی اماکن موجود در جهان، این مقصد به خصوص را انتخاب کنید. هر چیزی که است، ساحل، کوه، گالری ها، غذاخوری ها، یقینا برای شما جذابیت دارند. اگر اینطور نبود، شما به آن جا نمی رفتید. آن مکان یا فعالیت یکی از چیزهایی است که می خواهید از آن عکس بگیرید. ولی یقینا جنبه های متعدد جالب دیگری از این مکان وجود ندارد که ممکن است از آن آگاه نباشید. اینجاست که تحقیق نقش خود را نشان می دهد.

البته قبل از تمامی این اوصاف باید بدانید آموزش عکاسی هرچند مقدماتی و اولیه به شما برای گرفتن عکس هایی بی نظیر کمک دوچندانی می کند. کادر بندی و ترکیب بندی را بشناسید و با دوربین خود بیش از پیش آشنا شوید.

به دنبال اطلاعات از مقصد سفر باشید

عکاسان نشنال جئوگرافیک وقت زیادی را صرف تحقیق می کنند. این کار به ما کمک می کند متوجه شویم چه چیزی آن جا وجود دارد یعنی آن مکان در مورد چیست و چه سوژه هایی را باید در عکاسی لحاظ کنیم. بروشورهای تبلیغاتی و کتاب های مسافرتی را مطالعه کنید. به کتابخانه ها، کتاب فروشی ها یا حتی اینترنت سری بزنید. با دوستانی که آن جا بوده اند صحبت کنید.

از سفارت کشور مقصد اطلاعات سفر دریافت کنید. هرچیزی که مرتبط با آن امکان است و می توانید را پیدا و در مورد آن تحقیق کنید.
درک سنت ها و آیین یک مکان حیاتی است. از یک طرف می خواهید مطمئن شوید که در زمانی که آن جا هستید شیوه رفتار شما بی ادبانه و توهین آمیز نیست و با اندکی دانش سخت می توان دانست چه چیزی قابل قبول است و چه چیزی نیست. و از طرفی دیگر تحقیق می تواند به شما کمک کند کارهایی که افراد به دنبال اولین برخورد با شما انجام می دهند را درک کنید که ممکن است از نظر شما غیرقابل درک یا حتی ترسناک باشد.
زمانی که به مقصد خود می رسید، رفتاری پذیرا از خود نشان دهید و به اولین تاثیری که مکان بر روی شما گذاشته است توجه کنید، حتی اگر مجبور هستید آن را یادداشت کنید. (یک دفترچه یادداشت یکی از لوازم جانبی ضروری برای عکاسی در سفر است.) زمانی که از پنجره هواپیما مکانی را برای اولین بار می بینید، یا زمانی که کشتی به یک جزیره دور افتاده نزدیک می شود، چه احساسی دارید؟

چشمان شما ابتدا چه چیزی را می بیند؟ چه چیزی را فورا در مورد آن مکان متوجه می شوید؟ یک بو؟ گرما یا سرما؟ نور دوستانه خورشید؟ یک مه مرموز؟ یک ساختمان یا منظره به خصوص؟ شیوه حرکت مردم؟ پوشش آن ها؟ هرچیزی که است، آن را به یاد بسپارید. اولین تاثیرگذاری ها جرقه های فوق العاده با ارزشی برای تفسیر خلاقانه هستند و به هیچ وجه قابل تکرار نیستند. شما عکس های این امکان را دیده اید و در مورد آن مطالعه کرده اید. حال شما این جا هستید و تمامی حواس شما می توانند از آن بهره ببرند.

به آن جا پا بگذارید. تنها راه برای کشف ریتم زندگی در یک مکان، و درک این که از چه چیزی باید عکس بگیرید، تجربه کردن آن است. در بسیاری از مکان ها، به خصوص مکان های گرم، در اوایل صبح فعالیت و اواخر بعدازظهر سطح بالایی از آن را مشاهده می کنید ولی در حدود ظهر سکون برقرار می شود. زود از خواب بیدار شوید و تا دیروقت بیرون باشید. اگر با تور سفر کرده اید که براساس برنامه ریزی باید تا ساعت 9 صبح هتل یا کشتی را ترک کنید، قبل از سحر بیدار شوید. در اطراف قبل از رفتن پیش همراهان سفر خود پرسه بزنید.

اگر تور برای ناهار به هتل یا کشتی بر می گردد، با آن ها نروید. ترجیحا در پایان تور بعدازظهر با اتوبوس برگردید، تا بعد از غروب آفتاب کمی به اطراف سر بزنید و سپس یک تاکسی بگیرید. از هرگونه وقت آزاد برای رفتن به بیرون و عکس گرفتن استفاده کنید. علاوه بر این که تنهایی باعث کشف فرصت های بیشتری در عکاسی در سفر می شود، وقت گذراندن برای کشف آن مکان تجربه شما را پربار تر خواهد کرد.
گم شوید. به کوچه های مختلف بروید. در کافه ها بنشینید و به گذر زندگی نگاه کنید. جایی که توریست ها غذا می خورند، غذا نخورید بلکه به جایی بروید که افراد محلی می روند. به درون یک خیابان قدم بگذارید و ببینید به کجا ختم می شود. از جمعیت دور شوید. به نظر من اگر از توریست ها مناطق توریستی دور شوم، یعنی دور از چیزهایی که بسیار آشنا و با آرامش همراه است، همراه شدن و سازگاری با ریتم یک مکان ساده تر است و بهتر می توان آن را تحت نظر گرفت.

دوربین همراه همیشگی شما برای عکاسی در سفر

همیشه با خودتان دوربین تان را به همراه داشته باشید و با چشمانی باز به اطراف نگاه کنید. حوادث غیر مترقبه نقش فوق العاده مهمی در عکاسی در سفر ایفا می کند. شما هرگز نمی دانید به چه چیزی بر می خورید و باید برای آن از قبل آماده باشید. بسیاری از اوقات شما چیزی خواهید دید که می تواند یک عکس خوب باشد ولی نور خوبی در آن جا به چشم نمی خورد یا مردم در آن جا نیستند یا بیش از حد هستند، گاهی اوقات این ها به این معنا است که باید بعدا به آن جا برگردید. ولی گاهی اوقات شانس می آورید. از قضا دقیقا در زمان درستی به یک صحنه جذاب بر می خورید.

اگر دوربین خود را فراموش کرده باشید یا فیلم آن تمام شده باشد، کارت حافظه شما پر باشد، مجبور شوید لنزهای مناسبی را به روی دوربین خود بگذارید، قبل از این که بتوانید بجنبید آن لحظه از بین می رود. در زمان عکاسی خیابانی یا بازدید از یک ناحیه طبیعی یا ساخت بشر باید به این مسائل دقت کنید.

کوه ها، درخت ها، بناهای یادبود و سایر سوژه های ثابت بدون شک جایی نمی روند ولی آن تابش نور خورشید، عقابی که در آسمان پادشاهی خود را به رخ شما می کشد یا دو زوجی که همدیگر را در آغوش گرفته اند و عنصر لازم به عکس شما را اضافه می کنند، بعید است به همان شکل باقی بمانند. به مانند شکار به این قضیه نگاه کنید، هر زمان که از محدوده کمپ خود بیرون می آیید، باید آماده باشید و بتوانید هرچیزی را شکار کنید.

زمانی را به عکاسی اختصاص دهید. مانند انجام دادن کاری خوب، گرفتن عکس های خوب نیاز به وقت صرف و انرژی دارد. یک مشکل بسیاری از سفرهای مدرن این بوده که روزها مملو از برنامه های مختلف تورها، رویدادها و وعده های غذایی است. سفرهای ما معمولا با محدودیت زمانی همراه می شود و طبیعتا ما می خواهید تا جای ممکن از نواحی زیادی دیدن کنیم.

برنامه سفر به ندرت جایی برای عکاسی جدی می گذارد. شما باید خودتان وقت ایجاد کنید. عکاسی را باید بخشی از هر روز خود قرار دهید، تا بدانید که وقت برای آن دارید و با تنبلی دراز نمی کشید و نمی گویید “فردا عکس خواهم گرفت”. فردا ممکن است باران بیاید. وقت گذرانی نکنید.
در زمان سفر، این احتمال وجود دارد با انواع مختلف موقعیت ها سوژه ها و روبرو شوید. در نتیجه باید همه کار بکنید یعنی باید بتوانید عکاس پرتره، عکاسی از منظره و هرچیزی بین این دو را انجام دهید.
مهم تر از همه، به یک مرتبه عکاسی اکتفا نکنید. هرگز از اولین بازدید خود از یک مکان یا اولین قاب تصویری که ثبت می کنید راضی نشوید.

همیشه این احتمال وجود دارد، و معمولا همین طور است، که بتوانید عکس بهتری بگیرید. زوایای مختلف و لنزهای متفاوت را امتحان کنید. منتظر جمعیت، نور یا پرنده ای باشید که بر روی شاخه یک درخت بنشیند. هرگز برای رفتن به جای دیگر عجله نداشته باشید. به خودتان بگویید هیچ چیز مهم تر از گرفتن بهترین عکس از موقعیتی که در آن هستید وجود ندارد. زمانی که تمامی احتمالاتی که فکرش را می کنید امتحان کردید، می توانید به کار دیگرتان بپردازید.

منظره ها به اشکال مختلف هستند از جمله کوه ها، جنگل ها، دشت ها، کویرها، مرداب ها، دریاچه ها، رودخانه ها، سواحل دریا. هر کدام از آن ها ویژگی های خود را دارند و نواحی که در هرکدام قرار می گیرند نیز ویژگی های خاص خود را دارند. رودخانه زاینده رود با کارون متفاوت است، کوه بینالود با دماوند فرق دارد.
از هر منظره ای که عکس می گیرید، ویژگی های مهم آن را در نظر بگیرید و فقط منظور عناصر بصری نیست، مثلا فکر کنید آن مکان باعث می شود چه احساسی داشته باشید، چه نوع احساسی درون شما شکل گیرد. سپس به دنبال راه هایی بگردید که این احساسات را داخل عکس خود جا دهید. آیا یک ساحل خروشان و پر از موج است یا ساحلی شنی و درخشان؟

اگر مورد اول است، باید امواج را، شاید در یک هوای طوفانی، نشان دهید که به ساحل خود را می کوبند. آسمان آبی و نور خورشید برای مورد دوم مناسب تر هستند مگر این که بخواهید سکون یک اقامتگاه ساحلی را در زمستان نشان دهید.

شهرها

همانند با منظره ها، هر شهر دارای ظاهر و حس و حال خود است از جمله یک مجموعه متمایز، یک بنای معماری یا یک آسمان خراش، یک ناحیه محلی مشهور، یک نوع غذا یا پوشش خاص. همواره حداقل یک چیزی وجود دارد که بی همتا باشد. زمان عکاسی از یک شهر، حتی یک روستای کوچک، باید در حداقل شکل ممکن این سه کار اساسی را انجام دهید: حس و حال مکان را ثبت کنید، که معمولا توسط یک تصویر باز (wide shot) انجام می شود که محل را به تصویر می کشد، یا نمای دیگری که احساس کلی فضا را ثبت می کند یعنی نواحی مهمی که شهرت آن مکان بابت آن ها یا زندگی ساکنین آن است. برای حوزه های شهری و تصاویر باز و هم چنین برای نواحی مهم، بهتر است به کارت پستال های گردشگری موجود در لابی هتل یا کیوسک های گردشگری سری بزنید. آن ها سریعا به شما می توانند بفهمانند بهترین منظره ها در کجا قرار دارند و چه چیزی آن قدر خوب است که تضمینی برای تبدیل به یک کارت پستال را داشته باشد.

عکاسی در سفر از بناهای یادبود یا دیگر ساختمان ها

زمانی که در حال عکاسی در سفر از ساختمان ها، مجسمه ها یا دیگر بناهای یادبود هستید، قبل از عکاسی فکر کنید آن ها چه چیزی را به نمایش می گذارند. به عنوان مثال، یک مجسمه بزرگ از الهه روم باستان به اسم ولکان، بیرون از شهر بیرمنگام وجود دارد. شما می توانید تصویر فوق العاده خوبی از او در یک روز آفتابی بگیرید ولی چنین تصویری چیز زیادی در مورد این که ولکان چه کسی است، نمی گوید. یک عکس در یک شب طوفانی، به همراه شاید رعد و برق در پس زمینه، به خوبی بیانگر هویت او است.

توپ های جنگی در یک منطقه جنگی تاریخی ممکن است در مه در مقایسه با روز آفتابی بهتر به نظر برسند. ابتدا به سوژه فکر کنید، سپس هوا، نور، زاویه عکاسی و غیره را در نظر بگیرید تا به بهترین شیوه معنای سوژه را در عکس خود به مخاطب انتقال دهید.

عکاسی در سفر از اعضای خانواده و دوستان

ما اغلب اوقات با افرادی که می شناسیم سفر می کنیم، یعنی به عنوان مثال به مسافرت خانوادگی می رویم یا با گروهی از دوستان خود دوچرخه سواری می کنیم. کاملا طبیعی است که به عنوان یادگارهای سفر با عکس هایی از آن ها به خانه بر می گردیم. مطمئن شوید که این عکس را می گیرید، ولی فراموش نکنید که شما هم چنین می توانید از اعضای خانواده و دوستان خود برای موثرتر کردن عکس های خود استفاده کنید. زمانی که در حال گرفتن عکس از دوستان خود هستید، سعی کنید یک تعادل بین عکس آن ها و عکس یک مکان به وجود آورید.

یکی از دوستان من زمانی یک عکس پرتره از من در چین گرفت، پرتره ای عالی نبود ولی مهم تر از آن این بود که هیچ چیزی از آن مکان در قاب تصویر نبود. البته، ممکن است بخواهید عکس پرتره بگیرید یا حالت یک فرد در یک زمان به خصوص را ثبت کنید، ولی اغلب اوقات شما در حال ایجاد تصویر به عنوان سندی برای تجربه مشترک خود هستید.

شما می خواهید به اندازه کافی دوست تان در تصویر باشد که او را بشناسید، چون یک لکه عمودی در تصویر هر فردی می تواند باشد. ولی نمی خواهید آن قدر از قاب تصویر را اشغال کند که هیچ زمینه ای در آن مشخص نباشد. اگر دوست شما سوژه مهم عکس تان است، او باید آنقدر قوی باشد که توجه را به خود جلب کند ولی باز هم باید حس و حال جایی که است تا حدی نمایان باشد.

عکاسی در سفر از غریبه ها

اگر می خواهید از کسی عکس بگیرید بهتر است اجازه او را بخواهید، به خصوص اگر قصد گرفتن عکس از نزدیک را دارید. قبل از در آوردن دوربین خود با آن ها ارتباط برقرار کنید. حداقل گفتن جملات “سلام” و “می شود یک عکس بگیرم” را به زبان محلی یاد بگیرید، فقط نشان دادن این که کمی تلاش کرده اید، کمک می کند.

به آن ها توضیح دهید چکار می خواهید بکنید و یک چیزی به خصوص در آن ها وجود دارد که می خواهید از آن ها عکس بگیرید. اگر با رفتاری دوستانه به افراد نزدیک شوید، اکثر آن ها موافقت می کنند و بسیاری به وجد می آیند که فردی به آن ها و کاری که می کنند علاقه خود را نشان داده است.

در مکان هایی که تعداد گردشگران زیاد است، ممکن است به افرادی روبرو شوید که از سوژه عکاسی شدن خسته اند، خیلی از گردشگران آنقدر مودب نیستند که برای عکاسی اجازه بخواهند و افراد محلی می توانند احساس سوءاستفاده و تجاوز به حریم خود را داشته باشند. تنها راه برای غلبه به این مشکل گذراندن وقت با افراد یا رفتن به بخش هایی از مکان گردشگری است که کمتر توریست ها در آن جا حضور دارند.
در بسیاری از مقاصد گردشگری، افراد ممکن است اگر بخواهید از آن ها عکس بگیرید، از شما پول بخواهند.

تعداد زیادی از این مکان ها به شدت مردمی فقیر دارند و افراد راه های کمی برای کسب درآمد دارند. پولی که آن ها می خواهند معمولا بسیار زیاد نیست ولی برای آن ها ارزش زیادی دارد. این که چطور با این موقعیت ها برخورد می کنید به خود شما بستگی دارد ولی به یاد داشته باشید هر زمانی که یک کارت پستال می خرید، شما با رضایت برای عکسی که فرد دیگری گرفته است پول می دهید. چرا خودتان کمی هزینه نمی کنید؟
البته شما همواره نمی توانید اجازه بگیرید. اگر در حال عکاسی از یک صحنه خیابانی یا یک تصویر باز از یک مغازه هستید، نمی توانید از همه بپرسید مشکلی ندارد یک عکس بگیرم؟ به طور کلی، مردم به این نوع عکاسی توجهی نشان نمی دهند، تنها زمانی که آن ها تک سوژه عکاسی هستند احساس ناراحتی می کنند، البته نه همیشه. نسبت به صحنه داخل نمایاب دوربین خود حساس باشید. اگر مردم احساس اضطراب و ناراحتی دارند، اجازه آن ها را بگیرید یا بی خیال شوید.
استفاده از مردم در تصویر به عکس های شما زندگی و ارزش می بخشد. اگر نمای خارجی یک ساختمان به خصوص برای شما جذاب است، عکس آن اگر نشان دهید مردم در جلوی آن قدم می زنند، ممکن است به مراتب بهتر شود. مردم به آن عکس ارزش می بخشند و هم چنین به مخاطب اجازه می دهند متوجه شود چه نوع افرادی در آن جا زندگی می کنند، چه پوششی دارند و به چه شکل هستند. یک کافه در محیط آزاد زمانی که شلوغ است به نسبت زمانی که مشتری ندارد، جالب تر می تواند باشد.

سخن آخر

در سفر هر منظره و سوژه ای می تواند شگفت انگیز و جذاب باشد . به تصویر کشیدن فرهنگ و سنت ها و طبیعت بکر یک منطقه جدید میتواند بهترین حس یک فرد علاقمند به عکاسی در سفر باشد . حتی اگر دوربین همراه خود ندارید اگر اصول اولیه کادر بندی، ترکیب بندی و زیبایی سناختی را به درستی بلد باشید با موبایل در درستتان میتوانید عکس های بی نظیری ثبت کنید. پس به دنبال آموزش عکاسی باشید تا به بهترین ها تبدیل شوید و خاطرات به یاد ماندنی تان را ثبت کنید.